Στα σχολεία γάματα
γράμματα σπουδάματα
Του Θεού τα πράματα
φτύσ' τα τους κατάμουτρα
-Τζίμης Πανούσης, εκλογές (στίχοι αμφιλεγόμενου Ψαριανού)
Τι Είμαι και τι Οχι
Φίλο της σημερινής «Δημοκρατίας» δεν θα με έλεγα. Αλλά δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Σύμφωνα με κάτι πρόσφατες έρευνες που παρουσίαζαν τα βρετανικά μέσα προπαγάνδας (bbc αν θυμάμαι καλά) ένα σοβαρό ποσοστό της παγκόσμιας νεολαίας θα ήθελε στρατιωτική χούντα ή έναν τύραννο. Φυσικά δεν πιστεύω σε κάτι τέτοιο που μόνο ένας σκλάβος θα έλεγε. Με αηδιάζουν αφάνταστα αυτά τα τούβλα. Ναι, δικτάτορες υπήρχαν καλοί, αλλά δεν ρισκάρω με δικτάτορα. Ειδικά στην σημερινή εποχή με όλα τα μέσα χειραγώγησης.
Θα επιτρέψω στον εαυτό μου να με αυτοταμπελώσει αν και είναι κάτι που απεχθάνομαι. Στην παρούσα φάση θα αυτοπροσδιοριζόμουν ως ένας αδιάφορος ψηφοφόρος που βρίσκει τον αναρχισμό ενδιαφέρον, αλλά γνωρίζει ότι έτσι όπως είμαστε δεν υλοποιείται με τίποτα. Ίσως σε μια ερημική περιοχή. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για τον κλάδο της αναρχίας.
Αρχή Αυτής της Ιστορίας
Αρχαία Αθήνα. Μετά τον θάνατο του μυθικού βασιλιά Κόδρου η Αθήνα αποκτά αριστοκρατικό πολίτευμα. Το αριστοκρατικό πολίτευμα περιλάμβανε την διοίκηση της πόλης από τους 9 άρχοντες αριστοκράτες.
- Επώνυμος άρχων (κύριος ηγέτης)
- Πολέμαρχος (υπεύθυνος για στρατιωτικά ζητήματα)
- Άρχων βασιλεύς (θρησκευτικός ηγέτης + προεδρία Αρείου Πάγου)
- Έξι θεσμοθέτες και ένας γραμματέας (δικαστικά και μόνο ζητήματα)
Οι άρχοντες ψηφίζονταν από τους αριστοκράτες κάθε δεκαετία (και αργότερα πιο συχνά όταν οι Αθηναίοι απαιτούσαν πολιτικές μεταρρυθμίσεις). Ο Άρειος Πάγος ήταν το κύριο σώμα της εποχής. Η συμμετοχή του λαού ελάχιστη στο πολίτευμα και η αγανάκτησή τους γινόταν όλο και μεγαλύτερη.
Ο Σόλωνας έκανε το πρώτο βήμα προς την Αθηναϊκή Δημοκρατία. Εκλέχτηκε επώνυμος άρχοντας και πραγματοποίησε δραστικά νομοθετικά μέτρα (ανανεώνοντας τους νόμους του Δράκοντα) λόγω της αγανάκτησης των πολιτών. Αυτά άφηναν κυρίως κάθε αθηναίο με μεγάλη περιουσία(!) να έχει πολιτικό λόγο (τιμοκρατία). Πάλι υπήρχαν προϋποθέσεις, ακόμα και στους ελεύθερους αθηναίους. Ενώ παλιά δύναμη είχαν οι ευγενείς οικογένεια τώρα κοιτάνε μόνο τα λεφτά (κάτι μου θυμίζει αυτό). Η Βουλή και η Εκκλησία πλέον υφίστανται και «εκδημοκρατίζουν» το πολίτευμα. Έκτοτε οι άρχοντες χάνουν όλο και περισσότερο την πολιτική τους εξουσία και τείνουν προς την σημερινή θέση του προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Άρειος Πάγος εξακολουθούσε να υπάρχει (αποτελούμενος από ευγενείς μόνο, οι οποίοι βρίσκονταν εκεί ισόβια) ενώ οι ευγενείς ήταν ακόμα πάνω από τον νόμο.
Αγνοώντας την τυραννική παρέμβαση του Πεισίστρατου, ο Κλεισθένης έρχεται και κάνει ένα ακόμα βήμα μπροστά. Χωρίζει τους αθηναίους σε δέκα φυλές που δεν έχουν να κάνουν με το εισόδημα/περιουσία (για τους ελεύθερους μόνο πολίτες). Αν και επέκτεινε το εύρος του πληθυσμού που είχε το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, πάλι οι φτωχότεροι ελεύθεροι πολίτες δεν διεκδικούσαν τίποτα τέτοιο.
Σημερινή Κατάσταση
Η πολιτική κατάσταση σήμερα έχει λίγες διαφορές με την τότε δημοκρατία. Αρχικά δεν έχουμε τόσο άμεση συμμετοχή του πολίτη στις πολιτικές αποφάσεις αφού δημοψηφίσματα είναι υπερσπάνια. Ο πολίτης συμμετέχει ανά 4 έτη και όχι κάθε βδομάδα όπως τότε. Κάτι που είναι εξαιρετικά γελοίο δεδομένη την σημερινή τεχνολογία.
Οι γυναίκες ψηφίζουν, οι ξένοι ψηφίζουν. Είναι αυτό όμως σημαντική πρόοδος; Κάτι είναι σίγουρα αλλά με αφήνει αδιάφορα όταν η συμμετοχή μας εξακολουθεί να είναι τόσο σπάνια.
Εμείς είμαστε η πλέμπα και συνεχίζουμε να παραπλανούμε τον εαυτό μας για να νιώθουμε σημαντικοί. Όπως και στην αρχαία Αθήνα, έτσι και τώρα, δεν έχουμε στην ουσία το δικαίωμα του εκλέγεσθαι. Λόγω έλλειψης χρημάτων και χρόνου, από τα 10 εκατομμύρια (!!!) έχουμε χωριστεί μόνο σε 50 κόμματα. ΜΟΝΟ ΣΕ 50 ΚΟΜΜΑΤΑ. Όλα αυτά διοικούνται από άτομα με πλούσιο ελεύθερο χρόνο (ο μέσος εργάτης δεν έχει αυτό το προνόμιο) και αξιοπρεπέστατο κεφάλαιο. Όποιος δεν έχει κεφάλαιο θα μείνει ξεχασμένος (δεν μπορεί να προπαγανδίσει) ή θα αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει πολυεθνικές πλατφόρμες για την διαφήμισή του (συνήθως με την βοήθεια ξένων συμφερόντων).
Είμαστε η 4η τάξη της εποχής του Σόλωνα. Δεν έχουμε στην ουσία το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, απλά μας το κρύβουν. Τα στατιστικά φανερώνουν την αλήθεια, ό,τι και αν γράφεται στα χαρτιά.
Και ας μην ήταν μόνο αυτό…
Η υποκρισία της σημερινής «δημοκρατίας» συνεχίζεται. Ακόμα και αν έχεις μια πολιτική άποψη που πραγματικά πιστεύεις σε αυτήν, υπάρχει η πιθανότητα απλώς να σε ακυρώσουν. Όπως συμβαίνει με μια πληθώρα ακροδεξιών κομμάτων.
Ποια είναι η δικαιολογία για την απόσυρσή σου; Συμμετοχή ξένων συμφερόντων, κυρίως της Ρωσίας. Η «δημοκρατία» που βασίζεται στην προπαγάνδα και τον λαϊκισμό μιλάει για αθέμιτο ανταγωνισμό. Αφού γνωρίζουμε ότι τα λεφτά νικάνε στις σημερινές εκλογές, ο κόσμος είναι χαζός. Νομίζετε ότι θα σας πιστέψουμε; Από ό,τι φαίνεται ναι τους πιστέψαμε. Συνεχίζουμε την ζωή μας κανονικά θεωρώντας μάλιστα αυτές τις ενέργειες δημοκρατικές. Διασφαλίζουμε την δημοκρατία. Αυτός είναι ο φασισμός των αντιφασιστών.
Που δεν λέω εγώ μαζί σας είμαι. Θέλω και εγώ να φυλακίζω τους εχθρούς μου. Αλλά αν το κάνω θα πω ότι είμαι δικτάτορας. Δεν θα κρυφτώ πίσω από ψεύτικες αξίες.
Η δημοκρατία ούτως ή άλλως έχει να κάνει με τα λεφτά. Θυμάστε τις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές, όπου τα ποσά που είχε συσσωρεύσει ο κάθε συμμετάσχων για την καμπάνια του ήταν εξωπραγματικά. Αυτό είναι το παν, μαζί με τον λαϊκισμό του κάθε υποψηφίου. Πάει ο Τραμπ και δουλεύει στα McDonalds… και πάνε και τον ψηφίζουν. Ηλίθιοι. Τα ίδια και για την άλλη την χαζοχαρούμενη που πούλαγε ότι είναι της μεσαίας τάξης. Αυτή η μεσαία τάξη αλήθεια, πώς ορίζεται;
Μήνυμα προς εσένα
Οπότε εσύ συνέχισε να με κοροϊδεύεις. Λέγε ότι είμαι βλάκας που δεν ψηφίζω γιατί είναι σαν να δίνω την ψήφο μου στον επόμενο. Πόσο γελοίος είσαι που ρίχνεις το φταίξιμο σε εμένα και όχι στο πολίτευμα. Εγώ θα συνεχίσω να βλέπω τα πράγματα όπως νομίζω ότι είναι:
Είμαι φυλακισμένος σε ένα κελί με 10 συγκρατούμενους. Κάθε 4 χρόνια ψηφίζουμε για νέο φύλακα (από μια ομάδα διορισμένων από το ΠΑΣΟΚ). Σας αφήνω να ψηφίσετε για εμένα και χαίρομαι όταν βγαίνει και κάποιος ιδιόρρυθμος. Μου αρέσει να γίνεται λίγο φασαρία, ίσως έτσι γίνει σκάνδαλο γενικό και πάρουμε φύλακες περισσότερο άξιους. Ίσως έτσι θα αγανακτήσουμε και κάνουμε και καμια δραπέτευση.